Niestety choroba nie wybiera i zdarza się, że czasem dotyka naszych bliskich, a przez to często także w jakiś sposób na całą rodzinę. Opieka nad osobą obłożnie chorą spada najczęściej na barki bliskich. Co więcej, to właśnie w rodzinnym gronie często pacjent ma największe szanse na zachowanie dobrej kondycji psychicznej, zatem jeśli to tylko możliwe, zaleca się właśnie takie rozwiązanie. Jak jednak przygotować się do podjęcia takiego wyzwania? Czy możliwe jest uzyskanie pomocy? Przedstawiamy informacje, które mogą okazać się przydatne dla opiekunów, którzy stoją przed wyzwaniem przyjęcia do domu chorego.
Opieka nad osobą obłożnie chorą – przygotowanie mieszkania
Ważne jest, aby pomieszczenie, w którym przebywać będzie chory, zostało odpowiednio przystosowane. Można zatroszczyć się na przykład o specjalne łóżko rehabilitacyjne, jednak jeżeli nie możemy sobie na to pozwolić, warto przede wszystkim zapewnić czyste i wygodne posłanie. W pokoju powinien zawsze panować porządek. Regularne wietrzenie również dobrze wpłynie na świeżość powietrza. Jeżeli chory nie jest w stanie dostać się do łazienki, zapewnijmy parawan w pokoju, który pozwoli na odrobinę prywatności podczas czynności higienicznych.
Opieka nad osobą obłożnie chorą – higiena
Mycie jest zarówno bardzo ważną częścią codziennej opieki nad osobą obłożnie chorą, jak i dość problematyczną kwestią, biorąc pod uwagę, że pacjent, któremu musimy pomagać, często czuje duże skrępowanie. Jednak nie wolno zaniedbywać higieny. Ciało chorego powinniśmy myć partiami. Warto też pamiętać o tym, aby często myć włosy, które mają długi kontakt z poduszką, więc mogą być przepocone. O pomoc w myciu oraz dalsze wskazówki powinniśmy zwrócić się do pielęgniarki środowiskowej. Tutaj https://rehabilitacjaopole.pl/ można dowiedzieć się jak takie wsparcie uzyskać za darmo.
Opieka nad osobą obłożnie chorą – posiłki
Jedzenie także jest bardzo istotnym aspektem, jeśli chodzi o opiekę nad osobą obłożnie chorą. Posiłki, które serwujemy powinny być bogate w składniki odżywce i wyglądać estetycznie, aby pacjent nie utracił apetytu. Jeśli może jeść samodzielnie, powinniśmy go do tego zachęcać.