Słowiańskie demony nocne

Mitologia słowiańska mimo nielicznych zachowanych przekazów kryje w sobie niesamowite postaci. Nasi przodkowie tłumaczyli wiele zjawisk działaniem sił nadprzyrodzonych. Jakie stworzenia nawiedzały ich we śnie?

Zmory

Demony te znane były także jako mary. Zmorą można było stać się na wiele sposobów. Były nimi dusze grzeszników, skrzywdzonych kobiet, ale także siódme córki w rodzinie czy dzieci, którym podczas chrztu przekręcono imię. Mary nawiedzały ludzi nocą. Siadały na klatce śpiącego tak, aby krew napłynęła mu do głowy. Potem spijały ją z nosa lub wysysały z szyi. Ofiara zmory nie mogła się ruszać, a ranem budziła się zmęczona i obolała. By uchronić się przed tymi demonami można było np. zmienić pozycję snu. Innym sposobem było ułożenie w łóżku snopka siana. Tak oszukana mara więcej nie nawiedzała już domostwa. Historia zmory tłumaczyła naszym przodkom m.in. zjawisko paraliżu sennego.

Nocnice

Czasem utożsamiane są ze zmorami, jednakże w kilku podaniach można zauważyć ich odrębność od tych stworzeń. Historia nocnic mocno się zatarła, jednakże wiadomo, że m.in. stawały się nimi dziewczyny zmarłe w czasie ogłoszenia, czyli po zapowiedziach, ale przed ślubem. Zazwyczaj wyobrażane były jako złośliwe demony żeńskie, ubrane w białe płachty. Nocnice w szczególności upodobały sobie nękanie dzieci. To one odpowiadały za płacz i bezsenność niemowląt. Przychodziły nocą i szczypały, straszyły, a czasem nawet dusiły swoje małe ofiary.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *